Opis sytuacji przed projektem
Stary Zamek jest zlokalizowany w centrum miasta, w obszarze Staromiejskiego Układu Urbanistycznego, w bezpośrednim sąsiedztwie zabytkowej katedry i rynku. Wpisany jest do rejestru zabytków. Jego początki datowane są na XV wiek, następnie kilkakrotnie zmieniał on swój charakter i był przebudowywany. Po raz ostatni obiekt wyremontowany został gruntownie przez Arcyksięcia Karola Stefana Habsburga w 1850 roku, a od tego czasu
w Zamku wykonywano systemem gospodarczym jedynie doraźne prace remontowe. Nie przyniosły one spodziewanych efektów, w konsekwencji czego substancja budowlana obiektu ulegała dalszej, bardzo szybkiej degradacji. Katastrofalny stan techniczny elewacji zewnętrznej Zamku zagrażał bezpieczeństwu turystów, przechodniów i uczestników imprez, a także nie pozwalał w pełni zagospodarować turystycznie i kulturalnie tego obiektu. Krenelaż baszty groził zawaleniem co wręcz uniemożliwiało organizację imprez wokół elewacji, jak też swobodne oglądanie bryły Zamku. W opinii konserwatora zabytków elewacja Starego Zamku wymagała podjęcia natychmiastowych prac renowacyjnych, przeciwdziałających jej nieodwracalnemu zniszczeniu.
Opis projektu
Realizacja projektu obejmowała uzupełnienie istniejących ścian i wykonanie tynków zewnętrznych, dzięki czemu nastąpiła pełna rewitalizacja elewacji, pełne zabezpieczenie zrewitalizowanej elewacji przed zniszczeniem dzięki uzupełnieniu obróbek blacharskich, osadzenie brakujących okien, malowanie elewacji, przebudowę krenelaży baszty, wykonanie cokołu kamiennego wokół ścian, wykonanie kamiennego chodnika wokół budynku Zamku oraz wykonanie nawierzchni brukowej.
Realizacja projektu przyczyniła się do podniesienia atrakcyjności turystycznej miasta Żywca.
|
